ยอห์นฺ 21:3  "ซีโมนเปโตร บอก เขาว่าข้าจะไปจับปลา" เขาทั้งหลายจึงพูดกับท่านว่า "เราจะไปด้วย" แล้วพวกเขาก็ออกไป ลงเรือแต่คืนนั้นเขาจับปลาไม่ได้เลย

ถ้าใคร ได้อ่านพระคัมภีร์ในยอห์นบทที่ 21 จะพบว่าพระคัมภีร์ตอนนี้เต็มไปด้วยบทเรียนหนุนใจมากมาย ซีโมนเปโตรซึ่งเป็นคนหนึ่งที่มีเป้าหมายอย่างชัดเจนในการติดตามพระเจ้าและ ได้ทำอย่างทุ่มเทมาก่อน แต่ภายหลังการถูกจับและตรึงที่ไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์ ซีโมนเปโตรเกิดความสับสน ไม่รู้จะเริ่มต้นใหม่อย่างไร

.... เชื่อว่าในชีวิตของเราทั้งคนที่เชื่อพระเยซูและไม่เชื่อพระเยซูก็มีโอกาสที่ จะสับสนแบบซีโมนเปโตรในช่วงเวลาที่ต้องมีการเริ่มตันใหม่

แท้ จริงก่อนเหตุการณ์ตอนนี้ เป็นเหตุการณ์หลังพระเยซูฟื้นจากความตายแล้ว และได้ปรากฏให้สาวกได้เห็น ทั้งได้สนทนาพูดคุยกับเหล่าสาวกด้วย ซีโมนเปโตรก็รู้ว่าขณะนั้นพระเยซูคริสต์ได้ฟื้นค้นพระชมน์แล้วและดำเนินอยู่ ที่ใดที่หนึ่งที่ไม่ได้ห่างไกลเขาเท่าไหร่ แต่เขากับรู้สึกสับสนและวุ่นวายใจไม่รู้ว่าจะทำสิ่งใดดี หรือจะเริ่มต้นใหม่ได้อย่างไร ซีโมนเปโตรได้ เอาชีวิตแห่งอนาคตไปผูกไว้กับอดีต และยังยึดกับสิ่งเก่าหรือรูปแบบชีวิตเก่าของตนเอง ไม่สามารถลุกขึ้นมาดำเนินไปตามแผนงานใหม่ในอนาคตใหม่ได้

การ ยึดกับรูปแบบความเคยชินเก่าของซีโมนเปโตรทำให้เขาสับสน สุดท้ายเขาได้ตัดสินใจใช้ชีวิตแบบเก่าคือกลับไปเป็นชาวประมงที่เขาเองเป็น ผู้ชำนาญเป็นสิ่งที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเขา เป็นการพึ่งพาความรู้และความสามารถของตนเองแบบหนึ่ง แต่ความพยายามของเขากลับล้มเหลงอย่างไม่เป็นท่า ในคืนนั้นเขาจับปลาไม่ได้เลย

ถ้าเราอ่านพระคัมภีร์ข้อถัดไปเราจะ พบว่าพระเยซูได้สำแดงพระองค์เองให้เขาพบและแนะนำการจับปลาให้แก่เปโตรและ สามารถจับปลาได้จำนวนมากจนเต็มอวน มีคำถาม ที่น่าคิดและอยากชวนให้เราคิดคือ พระเยซูได้เข้ามาอวยพรแก่เปโตรให้จับปลาได้มากนั้นเป็นน้ำพระทัยพระเจ้าใน การให้เปโตรเป็นชาวประมงต่อไปหรือไม่?

ยอห์นฺ 21:7 "สาวกคนที่พระเยซูทรงรักบอกเปโตรว่า เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า" เมื่อเปโตรได้ยินว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า เขาก็หยิบเสื้อมาสวมเพราะตัวเปล่าอยู่แล้วก็กระโดดลงทะเล

ผม เชื่อว่าพระเยซูรู้จักเปโตรดี พระองค์ได้ทรงสำแดงพระองค์เองในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงเคยสำแดงแก่เปโตรมาแล้ว ในลูกาบทที่ 5 คือการแนะนำเปโตรในการจับปลาหลังจากที่เปโตรล้มเหลว และ เมื่อเปโตรจำพระเยซูได้ เขาไม่สนใจปลาจำนวนมากที่เขาได้พยายามหามาตลอดคืนเขากับละทิ้งไปอย่างไม่ เสียดาย สิ่งที่เขาทำคือกระโดดลงทะเล ว่ายน้ำกลับไปหาพระเยซูด้วยใจกระตือรือล้น เพื่อไปรับน้ำพระทัยใหม่ ไปรับอนาคตใหม่ ความสับสนที่เปโตรมีนั้นหายไป ความสับสนที่เปโตรมีอยู่ในใจว่าพระเยซูยังคงมองเขาเหมือนเดิมหรือไม่ พระองค์ยังคงตำนิ สิ่งที่เปโตได้ปฏิเสธ พระองค์ถึง 3 ครั้งหรือไม่ พระเยซูจะยังทรงใช้เขาในการปรนิบัติพระองค์หรือไม่ สิ่งเหล่านี้ที่ได้วนเวียนอยู่ในความคิดของเปโตรนั้นได้หายไปแล้ว

เมื่อ เราสับสน เมื่อเราต้องเริ่มต้นใหม่ อาจเพราะความผิดพลาดของเราทำให้เราต้องเริ่มต้นใหม่ หรืออาจจะจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวเราทำให้เราต้องเริ่มต้นใหม่ เราต้องไม่ปล่อยให้ความรู้สึกสับสนจากเหตุการณ์ต่างๆในอดีตมาเป็นตัวชี้ อนาคตของเรา อย่าให้เรายึดความรู้สึกของเรา (เพราะความรู้สึกของเราจะคอยหลอกลวงเรา) แต่ให้เรายึดความจริงของพระเจ้า พระเยซูรักเราและจะไม่ทอดทิ้งเรา และเมื่อเราแสวงหาพระองค์เราจะพบพระองค์ และพระองค์จะนำทางเรา เหมือนอย่างที่ในเวลาต่อมาเปโตรได้ เขียนข้อความไว้ใน พระคัมภีร์ 1เปโตร 5:7 “จงละความกระวนกระวายของท่านไว้กับพระองค์ เพราะว่าพระองค์ทรงห่วงใยท่านทั้งหลาย”

โดย :  กิตติวุฒิ เอี๊ยบเจริญ   
ข้อมูลจาก : http://www.gracezone.org/index.php/mana/774-2010-02-01-03-45-45
และพบกับบทความดีๆอีกมากมายได้ที่ >> http://www.gracezone.org